-
1 prymitywn|y
adj. grad. 1. (pierwotny) [osoba, plemiona, instynkt] primitive, primordial- prymitywne formy życia primitive forms of life2. (nienowoczesny) [narzędzia, metody, zabudowania] primitive, crude- żyli w prymitywnych warunkach, bez bieżącej wody i gazu they lived in primitive conditions, without running water or gas3. pejor. (prostacki) [osoba, rozrywka] crude pejor., oafish pejor.; [rozmowa, humor] primitive pejor., crude pejor.- prymitywny sposób myślenia a primitive way of thinking- prymitywny język primitive a. impoverished languageThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > prymitywn|y
См. также в других словарях:
prymitywny — prymitywnyni 1. «będący na niskim stopniu rozwoju; pierwotny» Człowiek prymitywny. 2. «świadczący o zacofaniu, o niskim poziomie cywilizacyjnym» Prymitywne życie. Prymitywny sposób myślenia. Prymitywne narzędzia. ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
